تبادل
لینک هوشمند
<-PollName->
آمار
وب سایت:
جوان وجواني
تهيه وتنظيم توسط حجّة الاسلام حاج سيدمحمدباقري پور
درمؤسسه فرهنگي هدي رايانه
سايت هدي بلاگ
يازدهم شعبان روزجوان
سلام بر دوستان جوان هم فکر و هم راهم و روزتان مبارک
همانطور که مي دونيد امروز به مناسبت ميلاد شهيد جوان کربلا حضرت علي اکبر فرزند رشيد امام حسين –عليهماالسلام- روز جوان نامگذاري شده. به نظر من انتخاب اين نام براي اين روز صرفاً با توجه به سن آن حضرت صورت گرفته وگرنه با توجه به تعاريفي که در سطور بعد از جوان خواهم کرد همه ي شهداي کربلا جوانند ولي ايشان هم از نظر سني جوان اند و هم به معناي واقعي در اين سن جواني کرده و اين سرمايه ي بزرگ را مثل خيلي از ماها از دست نداده اند. ايشان که شبيه ترين فرد به پيغمبر بودند پس از شهادت همه ي ياران امام(عليه السلام) اول از همه ي بني هاشمي ها از پدر اذن ميدان گرفته و با وجود تشنگي فراوان با همه وجود جنگيدند تا در راه مولاي خويش جان داده و به دست جد بزرگوار خود پيغمبر اعظم(صلي الله عليه و آله) سيراب شدند.
الان متاسفانه در اذهان اکثر مردم جامعه ي ما اينجور جا افتاده که جوان است و جاهلي!! اما رهبر بزرگوار ما جواني را دوره ي اعتلاي هويت و شخصيت انساني و فکري مي دانند. ايشان در ديداري با عده اي از جوانان در تاريخ 9 شهريور 1383 فرموده اند:
هر کاري که براي عظمت و اعتلاي هويت و شخصيت انساني و فکري خود بايد بکنيد،کاري است که در جواني خواهيد کرد. معرفت در جواني، مجاهدت در جواني، پرهيزگاري و پارسايي در جواني، اجتناب از لغزشگاه ها در جواني، شخصيت يک انسان را اعتلا و کمال مي بخشد و او را منشأ بروز بسياري ارزش ها و تراوشات گران بها در دوران عمرش قرار مي دهد؛دوره ي جواني يک چنين خصوصيتي دارد.
خلاصه که جواني دوره ايست که شخصيت در آن انعطاف کافي براي شکل گيری دارد و اگر این دوره را خوب و در جهات بیان شده طی کنیم در پیری از برکاتش استفاده می کنیم و آن وقت است که با وجود پیری ظاهری در حقیقت جوانیم و می توانیم در سنین بالا کارهای بزرگ انجام دهیم و به اهداف بلند برسیم.
اینم حسن ختام: پیامبر اعظم-صلوات الله علیه و آله- فرمودند:
اِنّ الله یُحِبُّ الشّابّ الّذی یُفنی شَبابَهُ فی طاعت الله. یعنی:خداوند دوست می دارد جوانی را که جوانیش را به عبادت و اطاعت از دستورات حق تعالی سپری می کند.(میزان الحکمه.ج5.ص9)
همیشه جوان باشید و جوانی کنید. التماس دعا
http://sahel1414.parsiblog.com/-275712.htm
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
روز جوانی یا روز جوان
بسیاری از والدین و مسئولان و صاحب نظران جوانی را می پسندند كه جوانی نكند. این نگرش محافظه كارانه به جوانی از آنجا ناشی می شود كه مردان جاافتاده و زنان جهان دیده ، حال و حوصله دردسرهای جوانی كردن جوانان را ندارند. دل و دماغ سرعت و عجله جوانان را ندارند. می خواهند آنها را به ثبات و رنگ و بوی خودشان در آورند. پیراهن پاره نكرده، مثل آدم های هزار تا پیراهن پاره كرده زندگی كنند تا هم خیال خودشان از آینده جوان شان راحت شود و هم به وجود چنین جوانان سنگین و جاافتاده ای افتخار كنند.
من جوانم. او جوان است. ما جوانیم. یا: من در میان جوانانم. او در میان جوانان است. ما در میان جوانانیم. جوانان در دبیرستان، در دانشگاه. جوانان در بازار، در مسجد. جوانان روی سكوهای استادیوم. جوانان در مطبوعات، جوانان خواننده مطبوعات. جوانان مخاطب پیام ها، جوانان صادر كننده پیام ها. جوانان در شهر، جوانان در روستا. جوانان اینجا، جوانان آنجا، جوانان همه جا.
بسیاری از والدین و مسئولان و صاحب نظران جوانی را می پسندند كه جوانی نكند. این نگرش محافظه كارانه به جوانی از آنجا ناشی می شود كه مردان جاافتاده و زنان جهان دیده ، حال و حوصله دردسرهای جوانی كردن جوانان را ندارند. دل و دماغ سرعت و عجله جوانان را ندارند. می خواهند آنها را به ثبات و رنگ و بوی خودشان در آورند. پیراهن پاره نكرده، مثل آدم های هزار تا پیراهن پاره كرده زندگی كنند تا هم خیال خودشان از آینده جوان شان راحت شود و هم به وجود چنین جوانان سنگین و جاافتاده ای افتخار كنند.
امروز روز جوان، فردا روز جوان و هر روز دیگری روز جوان. اعلام یک روز به عنوان روز جوان فقط گریزی است برای خالی نبودن عریضه طولانی عنوان روزها. وگرنه چه روزی را به یاد داری كه روز جوان نباشد. كدام سازمان و نهاد و وزارتخانه ای را سراغ داری كه با جوان سروكار نداشته باشد. از سیاست و اقتصاد گرفته تا فرهنگ و اجتماع، همه چیز در این كشور آكنده از جوانان است.
در سرزمین جوانی، جوانی كردن و جوان ماندن سخت است وگرنه هركسی پس از نوجوانی ، لاجرم جوانی است برنا. مسئله این است جوانی كردن.
جوانی كردن واژه ای است لیز. مثل صابون آب خورده. به دست نیامده از دست می رود. تیز است مثل تیغ و در كشور ما خیلی صفات دیگر دارد كه هر كدام را می توان در كنار هم قرار داد و نتیجه گرفت. جوانی كردن پدیده ای است عجیب، پیچیده و تا حدودی ناممكن.
بسیاری از والدین و مسئولان و صاحب نظران جوانی را می پسندند كه جوانی نكند. مثل مردان و زنان سالخورده و میانسال سنگین رفتار كند.عجله نكند. همه پیش فرض ها و اما و اگرها را در رفتارهایش لحاظ كند. این نگرش محافظه كارانه به جوانی از آنجا ناشی می شود كه مردان جاافتاده و زنان جهان دیده ، حال و حوصله دردسرهای جوانی كردن جوانان را ندارند. دل و دماغ سرعت و عجله جوانان را ندارند. می خواهند آنها را به ثبات و رنگ و بوی خودشان در آورند. پیراهن پاره نكرده، مثل آدم های هزار تا پیراهن پاره كرده زندگی كنند تا هم خیال خودشان از آینده جوان شان راحت شود و هم به وجود چنین جوانان سنگین و جاافتاده ای افتخار كنند. مسئله امروز جوانان جوان نیست. مسئله همان است كه گفتم، جوانی كردن است. اگر این روز جوان با عنوان روز جوانی كردن نامگذاری می شد، ماجرا كلی از این رو به آن رو می شد. زیرورو می شد و به هم می ریخت، جوانی كردن اولین و مهمترین عامل جوان بودن است. داشتن سن جوانی كه متر و معیار مهمی نیست.
بیایید به واسطه روز جوان بار دیگر به این موضوع حیاتی نگاه كنیم كه به عنوان جوان ترین جامعه جهان چقدر فرصت و امكان جوانی كردن در شهر و روستا پدید آورده ایم. چقدر روزنه و پنجره برای دیدن. چقدر راه و هدف برای رفتن و رسیدن و چقدر انگیزه و امكان برای ماندن و جوانی كردن به وجود آورده ایم. به خیابان ها و كوچه ها، به معابر و چهارراه ها، به استادیوم ها و سكوها به لابه لای این جمعیت پیاده روها نگاه كنیم و فراموش نكنیم زندگی آن جوانی كه امروز در تنگناهای آگاهانه و ناخودآگاه رنگ عصیان و یا هاشور بی خیالی می خورد، آینده سرزمینی است كه دوستش داریم.
آن كسی كه از جوان توقع میانسالی و جاافتادگی دارد. آن كسی كه جوان را از جوانی كردن برحذر می دارد، آن كه نمی داند برای جوان امروز مرز تجمل حرف ها به پایان رسیده و زمان زمان عمل جوانانه برای جوانان است. همه و همه در یك سمفونی كشدار می نوازند كه نامش بی توجهی است.
به مناسبت روز جوان، روز ملی جوان، حداقل این درخواست را می توان كرد كه بیایید برای یك بار هم كه شده تماشا كنیم شهرمان و بگوئیم: كجاست جای جوانی؟
علیرضا محمودی
تبیان
http://www.aftab.ir/articles/social/youth/c4c1157441637_youth_p1.php
…………..
http://maktabeali.barnegar.com/view-16.html
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
جوانیت را در چه کاری صرف کردی؟
خویشتن دارى درجوانان
ارزش هـر انـسـانـى قـبل از هر چیز، به میزان دلبستگى او به آرزوها و اهداف زندگى اش مربوط مى شود. مـعـیـار تـعـادل او، بستگى دارد به این كه حقیقتا او تا چه اندازه بر اعصاب خود، مسلط بوده و از اعتماد به نفس برخوردار است هـنـگـامى جوان مى تواند خود را صاحب اراده اى قوى فرض كند ، كه بتواند در مقابل خواسته ها و امـیـال نـفسانى اش بایستد و با صبر و بردبارى وبه كارگیرى عقل و اندیشه ، مشكلات زندگى را یكى پس از دیگرى از سر راه خود بردارد و بر هوا و هوس خود غلبه كند .
اوبـایـد بـدانـد كه همواره در معرض بزهكارى و لغزش به سوى شهوات قرار دارد و تنها با تقویت ایـمان و رعایت تقوا مى تواند بر اهریمن درون (تمایلات شهوانى و وسوسه هاى شیطانى ) و دشمن برون (عوامل منحرف و دوستان ناباب ) پیروز شود.
اگر جوانى غفلتا مرتكب عمل انحرافى و معصیت گردید، باید بلافاصله در پیشگاه خدا توبه كند و تـصـمـیم جدى بر ترك گناه بگیرد تا رفتار ناشایست به شكل یك خصلت زشت و ناروا دروجود او جایگزین نگردد و به صورت عادت ثانوى در نفسش رسوخ نكند.
او بـایـد بـدانـد كه توانایی هاى لازم را براى اصلاح رفتار خویش دارد و در ضمن ، قدرت پذیرش او از افراد مسن بیشتر بوده و از تعصب هاى بی جا به دوراست . قرآن كریم پس از بیان خطاهایى كه ممكن است انسان ، مرتكب آنها بشود، توبه را به عنوان راه حل اصلى اصلاح رفتارش پیشنهاد مى كند (1) .
جـوان نـبـایـد خطاى خود را هر چند هم اندك است ، كوچك بشمارد، تا این كه در او ملكه (2) گناه پیدا نشود.
اگر جوان ، مطیع خواسته ها و شهوت هاى خود گردید، خود را به هلاكت مى اندازد (3) . اصـولا نـفس انسان ، میل به بدى دارد (4) و جوان ، تنها با ایمان وتوجه به خدا مى تواند آن را به طرف خوبیها بكشاند.
امام علی (ع) مى فرماید : كسى كه جلو خواسته هاى خود را گرفت ، به ارزش والاى انسانى دست یافت .
جـوان بـا رعـایت خویشتن دارى (تقوا) باید خود را براى زندگى آینده آماده سازد و بداند كه این دوران كـوتاه به زودى سپرى خواهد شد و او نیز به گروه بزرگسالان خواهد پیوست و در آینده اى نه چندان دور، عهده دار مسوولیت اجتماعى شده وتشكیل خانواده خواهد داد.
بـاید بداند و هوشیار باشد، زیرا :
كسانى در پذیرش و انجام مسوولیت اجتماعى و خانوادگى مـوفـق خـواهـنـد بـود، كه دوران بلوغ و جوانى را به پاكى و سلامتى گذرانیده و از آلودگی هاى جـنـسـى درامـان بـوده بـاشند ؛ كسانى كه بتوانند در فرداى زندگى خود، حقوق متقابل فرد و اجتماع ، خانواده و همسر را رعایت كرده و به سعادت و نیكبختى دست یابند.
و در آخر ، به 2سوال مهمی اشاره می كنیم كه بد نیست همین امروز، جوابش رادر پیشگاه ذهن و وجدان خود بیابیم :
در روز قـیامت هیچ بنده اى قدم از قدم بر نمى دارد تا به این دو سوال پاسخ دهد:
1 ـ عمرت را در چه كارى فانى نمودى ؟
2 ـ جوانى ات را درچه راهى صرف كردى (5)؟
امام علی (ع) مى فرماید: كسى كه جلو خواسته هاى خود را گرفت ، به ارزش والاى انسانى دست یافت .
پی نوشت ها :
1- قـال (ص ): هـو ان یـتـوب الـرجـل مـن ذنب وینوى ان لا یعود الیه ابدا (میزان الحكمه ، ج1 ، ص 552).
2- مـلـكـه حـالـت وصفتى پایدار در فرد است كه به صورت عادت در مى آید و تغییر آن ، بسیار مشكل بوده و در بعضى اوقات ، محال است .
3- مـن اطاع نفسه شهواتها فقد اعانها على هلكتها، هركس نفسش از شهواتش پیروى بنماید به تحقیق به هلاكت خود كمك كرده است .
4- ان النفس لاماره بالسوء الا ما رحم ربى ، به راستى كه نفس ، انسان را به سوى بدى امر مى كند، مگر این كه مورد رحمت خداوند قرار بگیرد(یوسف (12) آیه 53).
5- قـال رسول اللّه (ص ): ان العبد لایزول قدماه یوم القیامه حتى یسال عن عمره فیما افناه وعن شبابه فیما ابلاه .
منبع : برگرفته از كتاب " آنچه یك جوان باید بداند " نویسنده : رضا فرهادیان
http://www.forum.niksalehi.com/showthread.php?t=49947&goto=nextoldest
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
جوانى از منظر معصومان (عليهم السلام )
در نظر پيامبر (صلى الله عليه وآله)، اين دوران آن چنان مهم و ارزشمند است كه به ابوذر غفارى دستور مى دهد تا اين فرصت طلايى را به عنوان غنيمت تلقى كرده و از آن كاملا بهره بردارى كند و مى فرمايد: يا اءباذر اغتنم شبابك قبل هرمك (1) اى ابوذر از جوانى خود پيش از فرا رسيدن دوران پيرى كاملا استفاده كن . پيرى دوران استفاده از ذخيره هاست نه ذخيره سازى بدين جهت پيامبر (صلى الله عليه وآله) از ابوذر مى خواهد تا قدر جوانى خويش را شناخته و آينده را پيشاپيش بيمه كند.
بهره جوانى
عمرو بن حمق خزاعى ، يكى از صحابه پيامبر و از ياران شجاع و مخلص اميرمومنان (عليه السلام ) بود كه سرانجام توسط دژخيمان معاويه دستگير شد و پس از شهادت ، سر مقدسش را به عنوان هديه نزد معاويه بردند.
او هنگام جوانى براى پيامبر (صلى الله عليه وآله) آب برد، پيامبر (صلى الله عليه وآله) پس از آشاميدن در حق او دعا كرد و چنين فرمود: اللهم امتعه بشبابه (2)؛ خدايا او را از جوانى بهره مند ساز.
دقت در اين ماجرا و دعاى پيامبر (صلى الله عليه وآله) بسيارى از مسائل را براى ما آشكار مى سازد؛ زيرا آثار جوانى در نظر مبارك پيامبر (صلى الله عليه وآله)، آن قدر مهم بوده كه درباره عمرو چنين دعايى مى كند.
تاثير اين دعاى مستجاب درباره عمرو فقط براى اين نبوده كه وى از نظر ظاهرى و شكل و قيافه جوان بماند؛ چرا كه اين اثر در برابر ديگر آثار مثبت جوانى بسيار ناچيز است ، گفتنى است كه عمرو در اثر دعاى خير پيامبر (صلى الله عليه وآله) تا هشتاد سالگى از روحيه اى جوان برخوردار بود.
پيامبر دعا كرد تا فكر و انديشه عمرو مانند يك جوان ، و سلامت جسمى او، سلامت يك جوان ، و حال عبادت او، همانند حال عبادت يك جوان بانشاط و سالم همچنان باقى بماند در نتيجه ، او با اين كه هشتاد سال از عمر با بركت خود را پشت سر گذرانيده بود اما همچنان قوى و نيرومند، در كنار اميرمومنان (عليه السلام ) در صحنه هاى نبرد مى غريد و مى خروشيد؛ گويى فراموش كرده بود كه هشتاد سال از عمر شريفش مى گذرد.
پرسش از جوانى در قيامت
روشن است كه نعمت هاى خداوندى هر چه ارزشمندتر باشد، در روز واپسين حساب دشوارترى را در پى خواهد داشت جوانى يكى از همان نعمت هاى ارزشمندى است كه انسان بايد در دادگاه عدل الهى پاسخ گوى برخورد با اين نعمت باشد.
پيامبر (صلى الله عليه وآله) نيز در اين راستا مى فرمايد: هر بندگان در روز قيامت هيچ گامى بر نمى دارند مگر اينكه بايد به چهار چيز پاسخ دهند: نخست از عمر، كه در چه كارى آن را به پايان رسانيده ؛ دوم از جوانى كه در كجا به كار برده شده ؛ سوم از علم و دانششان كه چگونه از آن بهره جسته اند؛ و چهارم از دارايى و ثروتشان كه از كجا آورده و در كجا به مصرف رسانيده اند.(3)
در جوانى چه رازى نهفته است كه از يك سو پيامبر (صلى الله عليه وآله) سفارش فرموده و از سوى ديگر، در قيامت از آن سوال مى شود؟
پاسخ اين پرسش بسيار روشن است : جوانى دوران نشاط و سلامتى است فكر جوان همانند خود جوان بسيار مستعد است قلب جوان بسيار رقيق و مهربان است و تيرگى قلب بسيارى از بزرگسالان را ندارد.
بى جهت نيست كه خداوند به جوانان نظر ديگرى دارد و از باب لطف و مرحمت برخى گناهان جوانان را ناديده مى گيرد؛ اما زمانى كه از سن جوانى بگذرد و به چهل سالگى برسند، دستور مى آيد تا هر گناه بزرگ و كوچك را بر همگان بنويسند و هرگز در اين جهت كوتاهى نكنند.(4)
حساسيت اميرمومنان به دوران جوانى
اميرمومنان (عليه السلام ) نيز به اين دوران بسيار حساس و اميدوار بودند؛ چرا كه تمام افتخاراتى كه به دست آورده بودند در همين دوران بوده است .
او مى خواست تا هر نسلى كه به مرحله شكوفايى مى رسد قدر جوانى را بشناسد و كاملا از خود مراقبت كند در نامه اى كه به فرزندش امام حسن مجتبى (عليه السلام ) مى نويسد، ضمن اشاره به آمادگى هاى دوران جوانى و بهره جستن از آن فرصت ها به يك بحث تربيتى بسيار دامنه دار و گسترده مى پردازد و در بخشى از آن نامه ، چنين ياد آور مى شود:
((...پسرم هنگامى كه ديدم ساليانى از من گذشت و توانايى رو به كاستى رفت به نوشتن وصيت براى تو شتاب كردم و ارزش هاى اخلاقى را بر تو شمردم پيش از آن كه اجل فرا رسد؛ در حالى كه رازهاى درونم را به تو منتقل نكرده باشم و در نظرم كاهشى پديد آيد چنان كه در جسمم آمد و پيش از آن كه خواهش ها و دگرگونى هاى دنيا به تو هجوم آورند و پذيرش و اطاعت مشكل گردد زيرا قلب نوجوان چونان زمين كاشته نشده ، آماده پذيرش هر بذرى است كه در آن پاشيده شود پس در تربيت تو شتاب كردم پيش از آن كه دل تو سخت شود و عقل تو به چيز ديگرى مشغول گردد تا به استقبال كارهايى بروى كه صاحبان تجربه زحمت آزمودن آن را كشيده اند و تو را از تلاش و يافتن بى نياز ساخته اند پس در آغاز تربيت تصميم گرفتم تا كتاب خداى توانا و بزرگ را همراه با تفسير آيات به تو بياموزم و شريعت اسلام و احكام آن را از حلال و حرام به تو تعليم دهم و به چيز ديگرى نپردازم ))(5)
اميرمومنان (عليه السلام ) در اين بخش از نامه خود به فرزندش امام حسن (عليه السلام ) بر مواردى تاكيد مى ورزد كه هر يك از اين موارد، قابل بحث و بررسى است .
حضرت بر قلب و عقل جوان تكيه كرده كه بزرگترين سرمايه ى يك جوان است . ايشان قلب نوجوان را مانند زمين كاشته نشده ولى آماده بذر پاشى مى داند كه اگر آن چه را كه باعث سعادت و كاميابى يك جوان است ، بذر افشانى نكنيم ، خواه ناخواه ديگران بذرافشانى خواهند كرد.
سرمايه دوم در كلام اميرمومنان (عليه السلام ) نسبت به يك جوان ، عقل است كه در اين مورد بايد كنترل شود، تا ديگران فكر جوان را آلوده و منحرف نكنند و وجود اين دو سرمايه بزرگ در يك جوان راه را براى استفاده صحيح از جوانى باز خواهد كرد.
2. جوان و دوستى خدا
دوستى خدا با جوانان
پروردگار عالميان تمام بندگان خود را دوست مى دارد و نشانه هاى فراوانى از اين دوستى پايدار در قرآن مجيد به چشم مى خورد قرآن با بيان اين كه خداوند محسنين (6) و توابين (7) و متطهرين (8) و متقين (9) و صابرين (10) و متوكلين (11) و مقسطين (12) و مطهرين (13 ) را دوست مى دارد، اين حقيقت را به خوبى روشن كرده اما در عين حال نسبت به جوانان ، به خاطر جايگاه خاصى كه در نظام عالم هستى دارند دوستى و علاقه ديگرى دارد.
خداوند متعال جوانان را به خاطر جوانى دوست داشته و احترام مى كند محمد بن سليمان از پدرش نقل كرده كه در خدمت امام صادق (عليه السلام ) بودم كه ابوبصير وارد شد، در حالى كه نفس هاى عميقى مى كشيد. همين كه در جاى خود قرار گرفت ، امام به او فرمود: علت اين نفس بلند و عمقى كه مى كشى چيست ؟
گفت : اى فرزند رسول خدا، سن من بالا رفته و استخوان هايم كوبيده گشته و مرگم فرا رسيده و اين در حالى است كه نمى دانم سرنوشت آخرتم چگونه خواهد شد.
امام فرمود: اى ابا محمد تو نيز كه چنين مى گويى ؟
گفت : فدايت شوم ، چرا چنين نگويم .
امام فرمود: اى ابامحمد، آيا نمى دانى كه خداوند متعال جوانان شما را اكرام مى كند و از بزرگسالان شرم و حيا مى كند؟
گفت : فدايت شوم ، چگونه خدا جوانان را اكرام كرده و از بزرگسان و پيرمردان شرم مى كند؟
حضرت فرمود: خداوند جوانان را به احترام جوانى عذاب نخواهد كرد و از پيرمردان شرم نموده ، آن ها را حسابرسى نمى كند.(14)
از اين رو است كه خداوند تمام پيامبران را در جوانى به پيامبرى برانگيخت (15) و به خاطر همين دوستى است كه تمام بهشتيان جوان (16) خواهند بود و قرآن در روز محشر به صورت جوانى نشان داده مى شود(17) و به همين جهت است كه اصحاب كهف با اين كه بزرگسال بودند، اما قرآن آنان را جوان خطاب كرد(18) و امام زمان (عج ) نيز در چهره يك جوان ظاهر مى گردد(19) و يارانش همه جوان هستند(20) و سرانجام ملك الموت در چهره جوانى سفيد روى خواهد آمد.(21)
آرى ، اين كمال بى انصافى است كه جوان بداند خداوند متعال چه قدر او را دوست دارد به او مهر و محبت مى ورزد، اما او با گناه در محضر خالق خود، راه دوستى متقابل را بر خود ببندد.
فروتنى در برابر
نظرات شما عزیزان:
برچسب ها :
